Ποδοσφαιρόμετρο (1975 - 1977)

(Γράφει και σταχυολογεί ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Το 1975 υπήρξε μία σημαδιακή χρονιά για το ποδόσφαιρο της πόλης μας. Η σπουδαία ομάδα του Αιγάλεω Α.Ο. ύστερα από μία ολόκληρη δεκαετία θριάμβων και διακρίσεων στην Α’  Εθνική (1965-1975) βρέθηκε αναπάντεχα στη Β’  Εθνική. Στον αντίποδα, ο δημοφιλής ΟρφεύςΑιγάλεω, που είχε δημιουργηθεί το 1968 από αναγκαστική συγχώνευση της Ιεραπόλεως, της Ολυμπιάδας και της (ανεξάρτητης) Άμυνας Αιγάλεω, πέτυχε να ανέλθει στη Β’ Εθνική, για δεύτερη φορά στα χρονικά. Οι  πρώτες του δύο συμμετοχές είχαν καταγραφεί τις σεζόν 1971-72 και 1972-73. Έτσι, την αγωνιστική χρονιά 1975-76 οι δύο ομάδες θα έρχονταν αντιμέτωπες στον όμιλο Νότου της Β’ Εθνικής, χρησιμοποιώντας άλλωστε και την ίδια έδρα, το Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω. Αλλά ας δούμε τα πράγματα πιο αναλυτικά.

Ο υποβιβασμός του Αιγάλεω.

Τον Ιούνιο του 1975 το Αιγάλεω τερμάτισε στη 15η θέση της Α’  Εθνικής κατηγορίας, επί συνόλου 18 ομάδων. Οι τρεις τελευταίοι στη βαθμολογία σύλλογοι (Καβάλα, Καλαμάτα, Λάρισα) δικαιωματικά έπαιρναν το δρόμο για τη Β’  Εθνική, καθώς στις θέσεις τους θα προάγονταν οι τρεις πρωταθλητές των ισάριθμων ομίλων της Β’  Εθνικής. Ωστόσο, η αθλητική ηγεσία θέλησε να προβεί σε μία αναδιάρθρωση, κρίνοντας ότι χρειαζόταν ένα πιο… ευέλικτο πρωτάθλημα. Προτάθηκε ο αριθμός των ομάδων να μειωθεί κατά δύο και να γίνουν δεκαέξι. Βεβαίως, όπως πάντα συμβαίνει στην Ελλάδα, τίποτα δεν ήταν οριστικό, έως και την τελευταία στιγμή… Ο Πανιώνιος, το Αιγάλεω και ο Ατρόμητος Αθηνών, μαζί και με τον Ολυμπιακό Βόλου μπλέχτηκαν σε έναν απελπισμένο αγώνα, προκειμένου να αποφύγουν τη 14η και τη 15η θέση στην τελική κατάταξη. Κι αυτό, διότι εκείνη τη χρονιά, για πρώτη και μοναδική φορά όπως αποδείχτηκε, από την Α’  Εθνική θα υποβιβάζονταν πέντε ομάδες! Τελικά την… πλήρωσαν ο Βόλος και το Αιγάλεω, χάνοντας άδοξα την παραμονή τους.  

Εφημερίδα 'Αθλητική Ηχώ' (26-6-1975)

Η άνοδος του Ορφέα.

Παράλληλα με την περιπέτεια του Αιγάλεω Α.Ο., δύο κατηγορίες πιο κάτω ο Ορφέας πετύχαινε το μεγάλο του στόχο. Να επιστρέψει δηλαδή στη Β’  Εθνική, ύστερα από 2 χρονιές που πήρε μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) Πράγματι, με τη λήξη της σεζόν 1974-75 τερμάτισε 2ος, πίσω από τον Εθνικό Αστέρα Καισαριανής και είχε το δικαίωμα πλέον να διαβαθμιστεί (αγώνες μπαράζ) με άλλους πρωταθλητές επαρχιακών Ενώσεων, για μία θέση στη Β’ Εθνική. Εκείνο το μίνι τουρνουά, που διατηρήθηκε έως το 1977, το ονόμαζαν «Ερασιτεχνικό», στην ουσία όμως ήταν ένα ειδικό πρωτάθλημα, του οποίου η σύνθεση κάθε χρονιά μεταβαλλόταν. Το «Ερασιτεχνικό» (προκριματικό τουρνουά) του 1975 έγινε με τους 49 συλλόγους που πήραν μέρος σε αυτό να χωρίζονται σε 7 ομίλους (των 7 ομάδων ο καθένας). Ο Ορφέας τοποθετήθηκε στον Ζ’ όμιλο, έχοντας αντιπάλους τη Δάφνη Ερυθρών, τον Ειδυλλιακό Βιλίων, την Α.Ε.Ρ. Αφάντου Ρόδου, τον Παλλεσβιακό Μυτιλήνης, τον Α.Π.Ο. Χίου και τον Πανσαμιακό. Έγιναν διπλοί αγώνες και στον πιο καθοριστικό (και επεισοδιακό) από αυτούς ο Ορφέας επικράτησε της Δάφνης (1-0) στο Αιγάλεω, εξασφαλίζοντας την πρώτη θέση και μαζί την άνοδο στη Β’ Εθνική.

Εφημερίδα 'Αθλητική Φωνή' (29.9.1975)
Πηγή: gazzetta.gr

Ο Αιγαλιώτικος… «εμφύλιος»!

Τη διετία 1975 – 1977 οι δύο συντοπίτες (Αιγάλεω – Ορφέας) διασταύρωσαν τα αγωνιστικά τους «ξίφη» και μοιράστηκαν, όπως λέμε, βαθμούς και εντυπώσεις. Την πρώτη από τις δύο χρονιές, όταν στον όμιλο του Νότου (20 ομάδων) τον τίτλο κέρδισε ο Ο.Φ.Η., ο Ορφέας πέτυχε να νικήσει και στα δύο παιχνίδια (1-0, 2-1) το μεγάλο του αντίπαλο. Όμως τη δεύτερη σεζόν (1976-77) ήταν το «Σίτι» εκείνο που πήρε τους βαθμούς της νίκης (2-1, 1-0). Η πλειοψηφία των Αιγαλιωτών φιλάθλων ήταν μεν με το Αιγάλεω, όμως και ο Ορφέας διέθετε τον δικό του πιστό κόσμο, που η παρουσία του στις εξέδρες δεν ήταν αμελητέα.

Τελική βαθμολογία 1975-76
[Πηγή: Βικιπαίδεια]

Το Αιγάλεω, ενώ άρχισε εντυπωσιακά την περίοδο με θριαμβευτική εντός έδρας νίκη (2-0) επί του Ο.Φ.Η., τελικά δεν κατάφερε να διεκδικήσει την 1η θέση. Ωστόσο στη ρεβάνς του Ηρακλείου (20η αγωνιστική) κι έπειτα από ένα παιχνίδι γεμάτο έκτροπα, οι «κυανόλευκοι» παίκτες κατάφεραν να πάρουν μία σπουδαία ισοπαλία (1-1). 

Αθλητική Φωνή (23.2.1976)

Ο Ορφέας από την πλευρά του πραγματοποίησε αξιόλογη εμφάνιση, δίχως στο τέλος να κινδυνεύσει.  Τη δεύτερη χρονιά τα πράγματα άλλαξαν. Το Αιγάλεω εμφανίστηκε αποφασισμένο να επιστρέψει στην Α΄ Εθνική, παρά τον ανταγωνισμό που είχε από την ισχυρότατη Ρόδο, τον απρόσμενα δυνατό Παναρκαδικό και την πάντα υπολογίσημη Προοδευτική. Στην πορεία όμως ξεπετάχθηκε και η Κόρινθος, που διέθετε εξαιρετική ομάδα και είχε θέσει τον ίδιο στόχο. Την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου οι δύο αντίπαλοι συναντήθηκαν στην Κόρινθο, όπου ύστερα από ένα εντυπωσιακό παιχνίδι, μοιράστηκαν γκολ και βαθμούς (2-2). Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε η πρώτη θέση να κρίνεται στη ρεβάνς της τελευταίας αγωνιστικής, την Κυριακή 19 Ιουνίου 1977. Το Αιγάλεω προηγούνταν με έναν βαθμό και έτσι του αρκούσε η ισοπαλία, ενώ οι φιλοξενούμενοι κυνηγούσαν μόνο τη νίκη.

Ο διαιτητής Στέφανος Ράμμος προσπαθεί να επιβάλει την τάξη.
(Πηγή: Εφημερίδα 'ΦΩΣ των Σπορ')

Απόπειρα δωροδοκίας!

Μεσοβδόμαδα άγνωστοι πλησίασαν (μέσω τηλεφώνου) τον Αιγαλιώτη τερματοφύλακα Βαγγέλη Συρίγο και του πρότειναν να χρηματιστεί, προκειμένου τη νίκη να πάρει η Κόρινθος. Εκείνος προσποιήθηκε ότι συναινεί, ενημερώνοντας άμεσα τη διοίκηση της ομάδας που με τη σειρά της κατήγγειλε την απόπειρα στις αρχές. Την Παρασκευή κανονίστηκε ένα ραντεβού σε μία σκοτεινή γειτονιά του Πειραιά όπου και θα γινόταν η συναλλαγή, με τους αστυνομικούς να καραδοκούν. Οι άνθρωποι που είχαν κλείσει τη συνάντηση με το Συρίγο, κάτι υποψιάστηκαν και έβαλαν μπρος το αυτοκίνητό τους, δίχως να τολμήσουν να προχωρήσουν στη δωροδοκία. Ξεκίνησε έτσι μία καταδίωξη στα στενά του Νέου Φαλήρου με το αμάξι των αγνώστων να αναπτύσσει ιλιγγιώδη ταχύτητα, καταδιωκόμενο από εκείνο όπου βρίσκονταν άνδρες της Ασφάλειας, ο γκολκίπερ και παράγοντες του Αιγάλεω! Η απόπειρα έτσι έληξε άδοξα, φορτίζοντας περαιτέρω το ούτος ή άλλως «εκρηκτικό» κλίμα μίας αναμέτρησης όπου για τις δύο ομάδες παίζονταν οι κόποι όλης της χρονιάς!

Χάσταλης-Βενέτης-Τσαλαμάγκας
πανηγυρίζουν το "χρυσό" γκολ!

Αλησμόνητο παιχνίδι.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: Το Αιγάλεω κατάφερε να νικήσει (1-0) χάρις σε ένα τέρμα που σημείωσε ο Μιχάλης Χάσταλης (38’) και ενώ σε ολόκληρο το β΄ ημίχρονο έπαιξε με παίκτη λιγότερο. Τη θέση του Συρίγου, που εκνευρισμένος στην εκπνοή του α’ 45λεπτου χτύπησε τον Μπακούρο και είδε αμέσως την κόκκινη κάρτα του έμπειρου διαιτητή Ράμμου, πήρε ο συγκινητικός Μιχάλης Μυλωνάς, που σε όλο το πρωτάθλημα δεν είχε ούτε λεπτό συμμετοχής! Οι Κορίνθιοι, που έτυχαν μίας σημαντικής παρουσίας οπαδών τους στις εξέδρες του γηπέδου Αιγάλεω (υπολογίζονται σε περίπου 1.500) δεν κατάφεραν κάτι, αφού οι υπόλοιποι θεατές (συνολικά τον αγώνα παρακολούθησαν 16.000 φίλαθλοι) με συγκλονιστικές εκδηλώσεις «έσπρωξαν» τους παίκτες του Λάμπη Σεραφείδη προς στη νίκη!

'Αθλητική Φωνή' (20.6.1977)

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων.

Αιγάλεω: Συρίγος, Παπαϊωάννου, Αξιώτης, Πιλάβης, Δαμιανίδης, Μαρτίνος, Βενέτης, Τσαλαμάγκας, Χάσταλης (46’ Μυλωνάς), Κωνσταντίνου, Τσίκας (85’ Λαλούσης).

Κόρινθος: Στέφας, Δικαιολάκος (5’ Μήτρου), Γράψας, Μακρής, Μαστοράκης, Μπισμπίκης, Καρσιώτης, Μπακούρος, Γεωργόπουλος, Καλαϊτζίδης, Διπλάρας (46’ Θεοδώρου).

Τελική βαθμολογία 1976-77
[Πηγή: Βικιπαίδεια]

Το δράμα του Ορφέα!

Από την άλλη, ενώ και ο Ορφέας άρχισε εντυπωσιακά τη χρονιά, στο τέλος βρέθηκε σε δυσχερή θέση. Εκείνη την εποχή σε περίπτωση ισοβαθμίας ίσχυε το κριτήριο του «συντελεστή» τερμάτων (προσοχή: όχι της διαφοράς τερμάτων, που γνωρίσαμε αργότερα). Ήταν ένα κλάσμα με αριθμητή τον αριθμό των τερμάτων που είχε δεχθεί η ομάδα και παρονομαστή των τερμάτων που είχε πετύχει. Με βάση το πηλίκο που προέκυπτε, στην ισοβαθμία ευνοούνταν όποιος είχε το μικρότερο "συντελεστή". Ενώ λοιπόν ο Ορφέας έδειχνε πως δεν θα είχε πρόβλημα, τις τελευταίες αγωνιστικές σημειώθηκαν νίκες κάποιων ομάδων με σκορ-ρεκόρ, έως και 13-0 (!) Την προτελευταία (37η) αγωνιστική Αιγάλεω και Ορφέας έπαιζαν αντίπαλοι. Τη νίκη –που άλλωστε χρειάζονταν οπωσδήποτε- πήρε, όπως προείπαμε, το Αιγάλεω. Για τον Ορφέα τώρα όλα θα παίζονταν στο τελευταίο ματς της περιόδου, μέσα στο Κορωπί και απέναντι στην τοπική ομάδα που είχε ήδη υποβιβαστεί. Όμως δεν αρκούσε μόνο η νίκη, οι Αιγαλιώτες ποδοσφαιριστές θα έπρεπε να την πάρουν σημειώνοντας πολλά τέρματα.

Αθλητική Ηχώ (21.6.1977)

Αίσχη!

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Ορφέα να προηγείται νωρίς (4’) από γκολ του Χρήστου Θεοφίλη. Οι «μουρμούρες» που είχαν ξεκινήσει στις εξέδρες δεν σταμάτησαν, ακόμη και όταν το ημίχρονο έκλεισε δίχως άλλο γκολ. Στην επανάληψη (46’) ο Θεοφίλης διπλασίασε τα γκολ (2-0) και τότε οι φανατισμένοι οπαδοί των γηπεδούχων άρχισαν να βρίζουν «Θεούς και Δαίμονες»! Φήμες για συναλλαγή της ομάδας τους έκαναν τις συνθήκες αφόρητες για τους ίδιους τους παίκτες της γηπεδούχου (μεταξύ των οποίων ο διεθνής μέσος Μιχάλης Νικολού, που αργότερα θα αποκτηθεί, μέσω Παναθηναϊκού, από το Αιγάλεω) ειδικά όταν ο Πετρίδης του Ορφέα τριπλασίασε το σκορ (63’). Από κει και πέρα η κατάσταση ξέφυγε! Ο προπονητής του Κορωπίου Μπρουζούνης (που μάλλον ήταν υπηρεσιακός) έδωσε εντολή να αντικατασταθεί ο τερματοφύλακας, όμως ένας αμυντικός (ονόματι Αντωνίου) πρόλαβε να… βγει αυτός απ’ το γήπεδο, μη αντέχοντας –όπως είπε- τις αποδοκιμασίες των φιλάθλων σε βάρος του! Δημιουργήθηκε κομφούζιο, με το διαιτητή Λέκκα στο 68’ να ακυρώνει ένα (τέταρτο) γκολ του Ορφέα και παράγοντες των γηπεδούχων να εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο, προτρέποντας τους παίκτες τους να… αποχωρήσουν (!) Τελικά το παιχνίδι διακόπηκε και ο διαιτητής έκλεισε το φύλλο αγώνα με σκορ 4-0 υπέρ του Ορφέα.

Έτσι η ομάδα υστέρησε στην τελική ισοβαθμία με το Λεβαδειακό και την Πάτρα, χάνοντας με προκλητικό τρόπο την κατηγορία, στην οποία δυστυχώς ουδέποτε κατάφερε να γυρίσει. Για την ιστορία στον αγώνα του Κορωπίου είχαν αγωνιστεί οι Ντουντούμης, Θ. Δασκαλάκης, Ι. Μουζάκης (46’ Μπάντζανος), Πλούμπης, Λαγκαδίτης, Χατζηπολυχρόνης, Πετρίδης, Σκαράκης, Θεοφίλης, Παπάλας και Μπάρκογλου.

Στατιστικά στοιχεία (της διετίας 1975 – 1977).

Αιγάλεω: Αγώνες (πρωτάθλημα) 76, νίκες 36, ισοπαλίες 23, ήττες 17, τέρματα 111-65 και κερδισμένοι βαθμοί 95.

Πρώτοι σκόρερ: Μιχάλης Κωνσταντίνου (19 γκολ), Πέτρος Βενέτης (18) και Μιχ. Χάσταλης (15).

Ιδανική ομάδα: Συρίγος (Μυλωνάς), Τριπολιτσιώτης (Παπαϊωάννου), Αξιώτης (Ι. Τσίκας), Πιλάβης, Δαμιανίδης, Μαρτίνος, Βενέτης (Στ. Αναστασιάδης), Πηγαδίτης (Δημ. Ρεμούνδος), Κωνσταντίνου (Χάσταλης), Τσαλαμάγκας, Λαλούσης (Κ. Τσίκας).

Ορφέας Αιγάλεω: Αγώνες 76, νίκες 26, ισοπαλίες 18, ήττες 32, τέρματα 82-101 και κερδισμένοι βαθμοί 70.

Πρώτοι σε συμμετοχές: Μιχάλης («Μάκης») Σκαράκης – Παναγιώτης Χατζηπολυχρόνης.

Ιδανική ομάδα: Παν. Ντουντούμης (Βασ. Διονυσόπουλος), Μπάτζανος, Μερεντίτης (Σωτ. Γκιόκεζας), Τ. Ασημακόπουλος, Β. Μητρόπουλος (Σπ. Λαγκαδίτης), Ι. Πλούμπης, Σκαράκης, Χατζηπολυχρόνης, Πετρίδης (Παπάλας), Θεοφίλης (Δημ. Μπάρκογλου), Πρίφτης (Ροκκάς).