Από την πλούσια ιστορία του Αιγάλεω

Ένα ιστολόγιο αφιερωμένο στην αθλητική (και όχι μόνο) ιστορία της πόλης του Αιγάλεω.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024

Θλίψη στο Αιγάλεω: «Έφυγε» ο Δαυίδ Μαύρος.

Όπως μάθαμε, δυστυχώς απεβίωσε χθες ο παλαιός άσος του Αιγάλεω.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο Δαυίδ Μαύρος γεννήθηκε στις Κεχριές της Εύβοιας την 8η Μαΐου του 1955, αλλά έφυγε από τη ζωή πολύ πρόωρα, πριν καν συμπληρώσει τα 70 του χρόνια (ήταν 69 ετών). Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία σε πολύ μικρή ηλικία με την ομάδα του Ακράτητου Άνω Λιοσίων όπου σε ηλικία 14 ετών έκανε «ντεμπούτο» στην πρώτη ομάδα στην αναμέτρηση της Β' Κατηγορίας (Ε.Π.Σ. Αθηνών) με αντίπαλο το Φοίνικα Καλλιθέας. Παρέμεινε για δέκα συνεχόμενα έτη και το 1979 μεταπήδησε στον Ηλυσιακό όπου έπαιξε τρεις συνεχόμενες χρονιές, όλες στη Β’ Εθνική. Ήταν πρώτος σε συμμετοχές (με 103 παρουσίες στο πρωτάθλημα). 

Το καλοκαίρι του 1982 και ακριβώς την τελευταία ημέρα των μετεγγραφών (31 Ιουλίου 1982) αποκτήθηκε από το Αιγάλεω, το οποίο αναζητούσε έναν δυναμικό παίκτη για τη θέση του ανασταλτικού χαφ ύστερα από την αποχώρηση του Φραγκίσκου Μαρτίνου. Με το «Σίτι» αναδείχτηκε πρωταθλητής στο Νότιο Όμιλο της Β΄ Εθνικής και εν-συνεχεία έπαιξε βασικός και στην Α’  Εθνική την επόμενη διετία, φτάνοντας στα Ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας (1983-84). Την άνοιξη του 1984 ο Μαύρος συγκέντρωσε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός του στους χιαστούς συνδέσμους είχε σαν αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η μετεγγραφή του. Λέγεται ότι ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Γιώργος Βαρδινογιάννης, εκτιμώντας το χαρακτήρα του, χάρισε τη χρηματική προκαταβολή που του είχε δώσει όταν ο Μαύρος τον επισκέφτηκε στο γραφείο του για να του την επιστρέψει. 

Στην ομάδα της πόλης μας έμεινε μέχρι και το καλοκαίρι του 1989 συμπληρώνοντας 151 συμμετοχές και 14 τέρματα. Ενδιάμεσα, έλειψε μόλις 6 μήνες που αγωνίστηκε στον «Ελληνοαμερικανικό» (σύλλογος ομογενών) στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ακόμη 6 μήνες που αγωνίστηκε με τα χρώματα του Παναιγιαλείου. Ακολούθως επέστρεψε στον Ακράτητο με τον οποίο αγωνίστηκε στη Δ' Εθνική για τέσσερις συνεχόμενες περιόδους (1989-1993) ενώ την τελευταία από αυτές είχε το διπλό ρόλο του παίκτη-προπονητή. Αυτό έγινε για δύο μήνες στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, όταν ήταν πλέον 37 ετών. 

Ολοκλήρωσε την αγωνιστική του καριέρα στον Εθνικό Πανοράματος Φυλής, ξανά ως παίκτης-προπονητής. Διακρινόταν για το παθιασμένο παιχνίδι του. Τα τελευταία χρόνια ήταν επικεφαλής του Δ.Σ. του Ακράτητου ενώ έχει καθίσει και στο πάγκο του ως προπονητής για 3 συνεχόμενες περιόδους (2006-2009) όταν ο σύλλογος των Άνω Λιοσίων έπαιζε στη Δ' Εθνική. 

Ο γιος του, Γιώργος Μαύρος έγινε επίσης ποδοσφαιριστής και πρόσφατα, προπονητής ποδοσφαίρου κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα Δυτικής Αττικής με τον Ακράτητο.

Το Δ.Σ. και όλα τα μέλη του Συνδέσμου παλαιμάχων του Αιγάλεω Α.Ο. (ΣΥ.ΒΕ.Π.Α.Π.) απευθύνουν θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του και εύχονται καλή Ανάπαυση στην ψυχή του.

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα τελεστεί την Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου στις 10 πμ από τη Μητρόπολη (Ι.Ν Αγίου Κωνσταντίνου) των Άνω Λιοσίων. Στην τελετή θα παραστεί αντιπροσωπεία του Συνδέσμου παλαιμάχων του Αιγάλεω με κατάθεση στεφάνου.

Όπως αποφασίστηκε ήδη από τη διοίκηση της Π.Α.Ε. Αιγάλεω 1931, στον αυριανό εντός έδρας αγώνα του Αιγάλεω με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης για το Κύπελλο Ελλάδας, θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του σπουδαίου αυτού πρώην ποδοσφαιριστή του συλλόγου.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιούνιος 1975: Από τη χαρά στην οδύνη!

  Εφημερίδα 'Αθλητική Φωνή' (φύλλο Δευτέρας, 16 Ιουνίου 1975) Γήπεδο Αιγάλεω , Κυριακή 15 Ιουνίου 1975: Μέσα σε αφόρητη ζέστη, ο γηπ...