Ιούνιος 1983: Το Αιγάλεω πρωταθλητής – Οι Ρόδιοι στο… «περίμενε» (!)

Το 4^ο & τελευταίο μέρος της αναδρομής μας.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Αισίως, την Κυριακή 12 Ιουνίου του 1983 -και ενώ άρχισαν να… «σφίγγουν» πια οι ζέστες- παίχτηκε η τελευταία (38^η) αγωνιστική στη Β’ Εθνική κατηγορία, με το δικό μας ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο Νότιο Όμιλο. Το Αιγάλεω είχε πάντα την πρωτοπορία έναντι του Διαγόρα με βαθμολογική διαφορά «βραχείας κεφαλής», έχοντας συγκεντρώσει 53 βαθμούς, έναντι 52 των αντιπάλων του. Ωστόσο, επειδή στην Ελλάδα τίποτα δεν τελειώνει στην ώρα του, ελλόχευε πάντα ο κίνδυνος η κατάσταση να ανατραπεί, αφού -όπως έχω ξαναγράψει- η υπόθεση με το μηδενισμό της Κορίνθου (από την 1^η αγωνιστική) δεν είχε ακόμη ξεκαθαρίσει! Σε κάθε περίπτωση οι παίκτες του Σταματιάδη όφειλαν να νικήσουν και μέσα στον Πύργο τον ουραγό Πανηλειακό, ώστε στη χειρότερη περίπτωση για αυτούς (αν δηλαδή ο ένας βαθμός που είχαν πάρει «στα χαρτιά» με την Κόρινθο, τους αφαιρείτο) να είχαν τη δυνατότητα να παίξουν «μπαράζ», όπως και πριν από δύο χρόνια! Στα μεταξύ των δύο «μνηστήρων» για τον τίτλο παιχνίδια ο Διαγόρας υπερτερούσε σαφώς (έχασε δύσκολα με 2-1 στο Αιγάλεω αλλά νίκησε με 4-0 στη Ρόδο) όμως το κριτήριο της διαφοράς τερμάτων δεν εφαρμοζόταν. Το ίδιο είχε συμβεί και στην ισοβαθμία μεταξύ Ρόδου και Αιγάλεω, δύο χρόνια πριν: Τότε ευνοούνταν το Αιγάλεω (που πήρε ισοπαλία με 2-2 στη Ρόδο και νίκησε 3-2 στη δραματική ρεβάνς του «Σίτι») όμως οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν σε αγώνα κατάταξης, που έγινε στο γήπεδο του Ο.Φ.Η. με το γνωστό αποτέλεσμα (1-0 η Ρόδος στην παράταση).

Στα Μέγαρα: Πανηγυρισμοί για τους Ροδίτες!

Στο γήπεδο Μεγάρων, ο Διαγόρας ξεκίνησε εντυπωσιακά και μόλις στο 1^ο λεπτό ο Γιώργος Ράδος έστειλε κεφαλιά στο δοκάρι. Οκτώ λεπτά αργότερα (9’) το σκορ άνοιξε, όταν ο ίδιος παίκτης «έγραψε» το 1-0 υπέρ της ομάδας του. Οι φίλαθλοι των γηπεδούχων, εκνευρισμένοι από την άσχημη πορεία και τον οριστικό υποβιβασμό του άλλοτε κραταιού Βύζαντα στη Γ’ Εθνική, βρήκαν την ευκαιρία να ξεδώσουν, πανηγυρίζοντας έξαλλα την επιτυχία των φιλοξενουμένων (!!!) Όμως πριν συμπληρωθεί το 20λεπτό, ο εξαιρετικός Κώστας Βαφειάδης τους «κούφανε» όλους, τρυπώνοντας έξυπνα στη μικρή περιοχή, όπου με ψηλοκρεμαστή κεφαλιά έφερε το παιχνίδι στα ίσια (1-1). Το γκολ, ωστόσο, του Βαφειάδη, όπως και η εκπληκτική απόδοση του Θέμη Βάγγη (που «όργωσε» το γήπεδο) δεν αρκούσαν, καθώς στην επανάληψη (58’) ο Δουρδουνάς πέτυχε το 2-1 για το Διαγόρα. Παρά λίγο στην εκπνοή, ωστόσο, να έχουμε το μεγάλο «μπάμ», όταν ο Ζωγράφος έπιασε το ισχυρό σουτ, για να διώξει την τελευταία στιγμή σε κόρνερ ο έμπειρος γκολκίπερ Λαλιώτης (εξάδελφος του επίσης τερματοφύλακα του Αιγάλεω και άλλων ομάδων, Κώστα Λαλιώτη) διατηρώντας τη νίκη.

Στον Πύργο: Χιλιάδες Αιγαλιώτες στο γήπεδο!

Το Αιγάλεω, την ίδια στιγμή που το ημίχρονο έκλεινε ισόπαλο (1-1) στα Μέγαρα, αντιμετώπιζε παρόμοια προβλήματα στο στάδιο του Πύργου, με αντίπαλο τον πεισματάρη Πανηλειακό. Το City είχε καταφέρει να προηγηθεί δύο φορές στο σκορ και έτσι να ενθουσιάσει τους χιλιάδες των φιλάθλων του, που είχαν μεταβεί με κάθε δυνατό μέσο (Ι.Χ., μοτοσυκλέτες και 17 πούλμαν) στην πρωτεύουσα της Ηλείας, για να χαρούν την κατάκτηση του πρωταθλήματος!  Στην εστία του Πανηλειακού, αντί του βασικού γκολκίπερ Ηρακλή Μαρασίδη (τον οποίο απέκλεισαν από την αποστολή οι διοικούντες…) βρισκόταν ένας άπειρος νεαρός τερματοφύλακας, ο Βασιλόπουλος. Την κατάσταση εκμεταλλεύτηκε ιδανικά ο σπεσιαλίστας Πηγαδίτης, ο οποίος στο 13^ο λεπτό εξαπέλυσε από 40 μ. έναν «κεραυνό», καρφώνοντας τη μπάλα στα δίχτυα. Ο Πανηλειακός αντέδρασε γρήγορα (28’), όταν ο Νικολόπουλος ισοφάρισε σε 1-1. Όμως, στο αμέσως επόμενο λεπτό (29’) ο Αθανασιάδης (που ήταν το πρόσωπο του αγώνα) έβαλε ξανά την ομάδα του στη θέση του… οδηγού (1-2). Όμως ο Μουγγός… «μίλησε»  σύντομα, σκοράροντας (2-2) στο 36!

Γιορτή στην επανάληψη!

Βγαίνοντας για το δεύτερο ημίχρονο, οι Αιγαλιώτες ποδοσφαιριστές φάνηκαν αποφασισμένοι να καθαρίσουν το παιχνίδι: Στο 50^ο λεπτό ο Μήτσος Πηγαδίτης, με παρόμοιο τρόπο όπως και στο πρώτο γκολ, έδωσε και πάλι την πρωτοπορία στο Αιγάλεω, ανακουφίζοντας συμπαίκτες, προπονητή και φιλάθλους. Ήταν σειρά του Αθανασιάδη να ξεδιπλώσει το σπάνιο ταλέντο του στη συνέχεια και με δύο αλλεπάλληλα γκολ που πέτυχε (70’, 80’) να διώξει κάθε «σύννεφο» από τον ορίζοντα, ανεβάζοντας το σκορ υπέρ του City στο 5-2! Είχαν ξεκινήσει ήδη τα πανηγύρια στις εξέδρες και στον αγωνιστικό χώρο, όταν ο Νεοφώτιστος (81’) έκλεισε το σκορ (3-5).

Στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα.

Οι κόποι και οι προσπάθειες τεσσάρων ολόκληρων ετών (από το καλοκαίρι του 1979, όταν η ομάδα έχασε στην Καβάλα με 2-1 την τελευταία αγωνιστική και υποβιβάστηκε) είχαν πια δικαιωθεί για τους «κυανόλευκους» του Σταματιάδη, που ανέβηκαν στην επαγγελματική Α’ Εθνική κατηγορία. Παράλληλα, ο αξέχαστος τεχνικός εκπλήρωνε και την υπόσχεση που είχε ο ίδιος δώσει στους φιλάθλους της ομάδας μας, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας το καλοκαίρι του 1982: «Χρωστάμε έναν τίτλο στον κόσμο του Αιγάλεω και θα του τον χαρίσουμε!»