Το… «ποδοσφαιρόμετρο» του Αιγάλεω!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Μέρος 1: Το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου 1979-80.

Από σήμερα και με έναρξη τη σεζόν 1979-80 (όταν καθιερώθηκε στην Ελλάδα ο θεσμός του Επαγγελματικού ποδοσφαίρου), ξεκινάμε μία αναλυτική αναδρομή στο ποδοσφαιρικό παρελθόν των ομάδων της πόλης μας. Τη «μερίδα του λέοντος» σε αυτή την καταγραφή και μάλλον αυτοδίκαια, θα έχει η ομάδα του Αιγάλεω Α.Ο., που είναι και ο πλέον ιστορικός σύλλογος της περιοχής μας. Ωστόσο, θα θυμηθούμε τα αγωνιστικά κατορθώματα (όπως και διάφορες άλλες λεπτομέρειες) των υπόλοιπων (ερασιτεχνικών) συλλόγων μας, του Διαγόρα Δρυοπιδέων, του Ορφέα Αιγάλεω και του Θεμιστοκλή.

·         Θα παρακαλούσα, όποιον φίλο διαπιστώσει κάποια έλλειψη στα όσα γράφω ή και κάποιο σφάλμα, να με ενημερώσει σχετικά, με ένα e-mail στη διεύθυνση aNwDyNos@gmail.com

Ξεκινάμε λοιπόν! Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί γιατί η αρχή γίνεται από τη συγκεκριμένη χρονιά (1979-80). Απάντηση: Είναι μία χρονιά-σταθμός, αφού τότε χάθηκε η ευκαιρία να παίξει εξ’ αρχής το Αιγάλεω στην επαγγελματική Α’  Εθνική. (δείτε σχετικά ΕΔΩ).

Και θα χρειαστεί να περιμένει τέσσερα ολόκληρα χρόνια μέχρι να γευτεί αυτή τη χαρά... Επιπλέον, ξεκίνησαν τότε τα έργα για την τοποθέτηση χλοοτάπητα στο Δημοτικό Στάδιο, αφού τα «ξερά» γήπεδα δεν ταίριαζαν πλέον στη νέα εποχή που ανοιγόταν για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όμως λόγω της κωλυσιεργίας των εργασιών, η ομάδα μας «ξεσπιτώθηκε» και αντί να κάνει πρωταθλητισμό στο Νότιο Όμιλο της Β’  Εθνικής, παραλίγο να υποβιβαστεί κιόλας στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα! (δεν υπήρχε τότε, ακόμη, η Γ’  Εθνική).

Το επίτευγμα του Διαγόρα!

Σημαντική είναι επίσης η χρονιά εκείνη, διότι τότε, μία τρίτη ομάδα της πόλης μας (μετά το Αιγάλεω και τον Ορφέα Αιγάλεω) κατάφερε μία μεγάλη διάκριση: Αυτή ήταν ο ΔιαγόραςΔρυοπιδέων (Δρυοπίδα είναι η Κύθνος), η ομάδα των πολλών «θερμιωτών» του Αιγάλεω, που κέρδισε τον τίτλο του υπέρ-πρωταθλητή Αθήνας (ΕΠΣΑ) και ανέβηκε για πρώτη φορά στα χρονικά στο Εθνικό Ερασιτεχνικό! (διαβάστε αναλυτικά ΕΔΩ).

Όμως, ενώ στην Α’ Αθηνών έπαιζε τους εντός έδρας αγώνες του στο Δημοτικό Στάδιο, τώρα θα αναγκαζόταν να «ξενιτευτεί» και αυτός… Χρησιμοποίησε το γήπεδο του Ηφαίστου στο Περιστέρι και αυτό του στοίχισε, αφού δεν κατάφερε να κρατηθεί στην –ούτως ή άλλως πολύ δύσκολη- κατηγορία. Είχε τοποθετηθεί στον Α’ (από τέσσερις) Όμιλο (20 ομάδων), έχοντας να αντιμετωπίσει πολλούς δυνατούς συλλόγους τόσο της Αθήνας, όσο και του Πειραιά (που τότε τοποθετήθηκαν στον ίδιο Όμιλο, κάτι που αργότερα άλλαξε) αλλά και τον ανερχόμενο Διαγόρα Ρόδου. Θα τα δούμε όμως όλα, με τη σειρά τους… Να πούμε επίσης πως εκείνη τη σεζόν ο Θεμιστοκλής Αιγάλεω είχε ανεβεί στη Α’ Αθήνας, ενώ ο Ορφέας είχε υποβιβαστεί στη Β’, τερματίζοντας έτσι άδοξα, μία ολόκληρη δεκαετία διακρίσεων.

Μετεγγραφικός «πυρετός»!

Στο «τιμόνι» της ομάδας του Αιγάλεω ήταν τότε ο αείμνηστος επιχειρηματίας της εστίασης ΓεώργιοςΚαραμπατέας (τότε 42 ετών) ένας άνθρωπος του αθλητισμού, αφού στα νιάτα του υπήρξε βαλκανιονίκης στο άλμα επί κοντώ. Με δηλώσεις του στον αθλητικό συντάκτη της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ» Διονύση Μαχαίρα, ενημερώνει το φίλαθλο κόσμο ότι στο ταμείο του Ομίλου (στο Αιγάλεω γράφτηκε τότε μέλος και ο γνωστός έμπορος αυτοκινήτων Ηλίας Καμμένος) υπάρχουν χρήματα, τα οποία θα αξιοποιηθούν κατάλληλα για την ενίσχυση της ομάδας. Στις 5 Αυγούστου γνωστοποιείται στους φιλάθλους πως η διοίκηση έχει έλθει σε επαφές με τους προέδρους της Ρόδου, της Καστοριάς, του ΠΑΟ και του Αργοναύτη, ζητώντας να αποκτήσει τους Μανώλη Κώττη και Μίμη Δοξάκη, το… Νίκο Σαργκάνη (!) το βετεράνο Μήτσο Δημητρίου (που όμως υπέγραψε στο Περιστέρι) και τον ΑλέκοΓεωργαλά.

Η μετεγγραφική περίοδος θα διαρκούσε επί ένα δεκαήμερο (5-15 Αυγούστου 1979) για τις ομάδες Α’ και Β’ Εθνικής. Ωστόσο, ενώ στην Α’ Εθνική ο αριθμός των νεομετεγγραφέντων δεν είχε περιορισμό, στη Β’ επιτρέπονταν έως οκτώ μετεγγραφές (3 επαγγελματιών και έως 5 ερασιτεχνών).

Ο νέος τεχνικός.

Στην ομάδα του Αιγάλεω νέος προπονητής ήταν ο παλαιός υπέρ-αθλητής (αλλά πολύ ιδιόρρυθμος ως χαρακτήρας) και πρώην Ομοσπονδιακός τεχνικός Νταν Γεωργιάδης. Θιασώτης της απόλυτης πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς, δεν είχε διστάσει να κοντραριστεί με «αστέρια» της Εθνικής Ομάδας (όπως ο Μίμης Δομάζος) στο πρόσφατο παρελθόν. Η επιμονή του σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρόγραμμα προετοιμασίας δεν πολύ – άρεσε σε ορισμένους ποδοσφαιριστές του Αιγάλεω, που ήταν αλλιώς συνηθισμένοι. Ο υποβιβασμός, με τον τρόπο που είχε επέλθει, προκαλούσε δυσφορία σε αρκετά σπουδαία ονόματα του «Σίτι» που ένοιωθαν ότι η καριέρα τους θα καταποντιζόταν στα ξερά γήπεδα της Β’ Εθνικής. Γρήγορα εκείνη η δυσαρέσκεια μετατράπηκε σε αντίδραση, ενώ και οι φίλαθλοι της ομάδας δεν έβλεπαν με… καλό μάτι τον προπονητή. Αυτό όμως, ήταν άδικο. Όπως έχουν παραδεχτεί αρκετοί παίκτες του Αιγάλεω, ο Νταν Γεωργιάδης ήταν μεγάλος γνώστης του αθλήματος, παρά τις ιδιαιτερότητές του.

Όσον αφορά στο υπόλοιπο προπονητικό επιτελείο, άριστες εντυπώσεις είχε αφήσει ο γυμναστής Δημήτρης Τσανάκας, βοηθός του Τάκη Μαρκόπουλου πριν μερικούς μήνες. Ο Τσανάκας προπονούσε και την εφηβική ομάδα, από την οποία γρήγορα θα προωθούνταν στους επαγγελματίες οι νεαροί Ηλίας Συνοδινός, Θόδωρος Παϊσανίδης, Θωμάς Κουντής κ.α. ταλαντούχοι παίκτες.

Προετοιμασία στην Ελλάδα.

Την 1^η Αυγούστου έγινε η «πρώτη» της ομάδας και ακολούθως άρχισε το αρχικό στάδιο προετοιμασίας (δύο εβδομάδες)στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Ποσειδώνα, στη Γλυφάδα. Ο Νταν είχε έλθει σε επαφή με τις αθλητικές αρχές της Ρουμανίας και είχε εξασφαλίσει την άδεια για να μεταβεί η ομάδα στο αθλητικό κέντρο της πόλης Μπρασώβ. Η μετάβαση είχε οριστεί για τις 23 Αυγούστου, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα η προετοιμασία θα συνεχιζόταν στον Άγιο Κοσμά. Ωστόσο το υπουργείο εσωτερικών της γειτονικής χώρας δεν χορήγησε (για οικονομικούς λόγους) την απαιτούμενη άδεια, με αποτέλεσμα να ματαιωθεί το ταξίδι. Έτσι, για το τρίτο στάδιο της προετοιμασίας (10 ημερών) η αποστολή του Αιγάλεω (την οποία θα συνόδευαν εναλλάξ οι παράγοντες Μήλας και Μαρκόγιαννης) θα κατέλυε στο ξενοδοχείο «Μπέλλα Βίστα» του Αγίου Ανδρέα.

Οι πρώτες προσθήκες.

Ενώ ουδείς από τους προαναφερόμενους παίκτες κατέληξε στο Αιγάλεω, τελικά στις 11 Αυγούστου –μετά από επαφές του προέδρου Καραμπατέα με τους συναδέλφους του των υπολοίπων Αιγαλιώτικων ομάδων- ανακοινώθηκε η απόκτηση τριών αξιόλογων ποδοσφαιριστών του Ορφέα: Υπέγραψαν μαζί ο κεντρικός αμυντικός Σπύρος Λαγκαδίτης, ο μέσος Γιάννης Λέπουρας και ο τερματοφύλακας Γιάννης Κλης, αδελφός του Δημήτρη Κλη του Παναθηναϊκού. Την ίδια ημέρα ο βετεράνος αμυντικός του Αιγάλεω και του Ορφέα Σταύρος Χρυσαφίδης υπέγραψε στην ομάδα του Α.Ο. Χανίων (όπου είχε παίξει και παλαιότερα).

Στον Θέμη Βάγγη οι προβολείς!

Στη χρονιά που είχε ολοκληρωθεί, ο Αιγαλιώτης μέσος Θέμης Βάγγης είχε «κλέψει τις εντυπώσεις» με την εξαιρετική του εμφάνιση. Λογικό ήταν τότε να στραφούν πάνω του αρκετοί μεγάλοι σύλλογοι, με τους Ηρακλή και Άρη Θεσσαλονίκης να εκδηλώνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους. Ο «γηραιός» έκανε πρώτος μία νύξη, αλλά οι οικονομικές απαιτήσεις του Αιγάλεω (ζητούσε 5 εκατομμύρια δραχμές και τις εισπράξεις ενός φιλικού αγώνα) «φρέναραν» τις συζητήσεις. Τη σκυτάλη όμως, πήρε ο Άρης, που τελικά (στις 14 Αυγούστου) εξασφάλισε την υπογραφή από το βιρτουόζο μέσο. Από τα συνολικά χρήματα που δαπάνησαν οι Θεσσαλονικείς τέσσερα εκατομμύρια  μπήκαν στο ταμείο του Αιγάλεω και ένα πήρε ο παίκτης. «Επιτέλους, σταμάτησα κάθε χρόνο να αλλάζω ομάδα» δήλωσε περιχαρής ο Θέμης. Για να συμπληρώσει πως δεν θα απογοήτευε το νέο του σύλλογο, ο οποίος μάλιστα θα έπαιζε στην Ευρώπη (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ).

Το υπόλοιπο «πάρε – δώσε».

Τη Δευτέρα 13 Αυγούστου ο Εθνικός Πειραιώς ανακοίνωσε την απόκτηση του έμπειρου Τάκη Τσαλαμάγκα, αντί ενός εκατομμυρίου και των εισπράξεων ενός φιλικού αγώνα. Η ομάδα του Πειραιά, την ίδια περίοδο αποδέσμευε το βετεράνο μέσο Τότη Φυλακούρη, έναν από τους ήρωες του Γουέμπλεϊ. Ο δημοφιλής Τότης, θεωρώντας πως ακόμη δεν είχε ξοφλήσει, υπέγραψε ακολούθως (22 Αυγούστου) και κατόπιν έγκρισης του Νταν στην ομάδα μας, μαζί με τον μεσοεπιθετικό Κώστα Καραλή, που έμεινε ελεύθερος από το γειτονικό Ατρόμητο Αθηνών. Από τον Ατρόμητο έφυγε τότε και ο ικανότατος επιθετικός Χρήστος Πάτσης, που υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας ενός έτους με τον Εθνικό Αστέρα. Στο Περιστέρι, το οποίο είχε αναλάβει ο βετεράνος διεθνής άσσος Ανδρέας Σταματιάδης κατέληξε από την ΑΕΚ ο 19χρονος τερματοφύλακας Δημήτρης Αλαφογιάννης.

Το Δ.Σ. του Αιγάλεω αποδέσμευσε τέσσερις παίκτες: Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου με τιμητική ελευθέρα, επέστρεψε στον Πανελευσινιακό όπου θα είχε συμπαίκτες τον Απόστολο Γαβαλά, το Δημήτρη Μπάρκογλου, αλλά όχι και τον Πέτρο Βενέτη, ο οποίος μεταπήδησε στον Α.Ο. Νικαίας. Ο γκολκίπερ Βαγγέλης Συρίγος σχεδίαζε να παίξει ποδόσφαιρο στον Καναδά, ο Γιάννης Τριπολιτσιώτης υπέγραψε στο Βύζαντα Μεγάρων (εκεί βρισκόταν ήδη ο Μπάμπης Αξιώτης) μαζί με τον πρώην τερματοφύλακα του Ατρόμητου (και πιο παλιά του  Αιγάλεω) Βαγγέλη Κωνσταντώνη. «Αντίο» όμως, είπε και ο βετεράνος Απόστολος Τσιρογιάννης, που γύρισε στη Νίκη Ρέντη.

Πρόβλημα με «ψηλό» και Κωνσταντόπουλο!

Δύο από τους πιο γνωστούς και ικανούς ποδοσφαιριστές του «Σίτι», οι οποίοι μάλιστα είχαν έλθει μαζί στην ομάδα πριν από δύο καλοκαίρια, ο Χατζησκουλίδης και ο Χρ. Κωνσταντόπουλος απείχαν από τις προπονήσεις, χολωμένοι με τη συμπεριφορά της διοίκησης απέναντί τους. Ο «ψηλός» επεδίωκε (όχι άδικα) μετεγγραφή σε μεγαλύτερο σύλλογο (που δεν του δόθηκε) ενώ και ο Κωνσταντόπουλος είχε τα δικά του παράπονα. Το συμβούλιο του συλλόγου ήταν αποφασισμένο να μην υποχωρήσει στις απαιτήσεις των δύο παικτών, ενώ ο προπονητής δεν μπορούσε να τους υπολογίζει για το ξεκίνημα τουλάχιστον, της χρονιάς.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)